Coś w rodzaju podprogramów. Stosuje się je gdy w naszym skrypcie powtarza się jakaś grupa poleceń, po co pisać je kilka razy, skoro można to wszystko umieścić w funkcjach. Do danej funkcji odwołujemy się podając jej nazwę, a wykonane zostanie wszystko co wpisaliśmy między nawiasy { }, skraca to znacznie długość skryptu.

function nazwa_funkcji
{
polecenie1
polecenie2
polecenie3
}

#!/bin/bash

function napis
{
echo "To jest napis"
}

napis

Nazwę funkcji umieszczamy po słowie kluczowym function, w powyższym przykładzie mamy funkcje o nazwie napis, odwołujemy się do niej podając jej nazwę, wykonane zostaną wtedy wszystkie polecenia, jakie jej przypiszemy.

Funkcje moga się znajdować w innym pliku, co uczyni nasz skrypt bardziej przejrzystym i wygodnym, tworzy się własne pliki nagłówkowe, wywołuje się je tak:

. ~/naszplik_z_funkcjami
nazwa_funkcji

#!/bin/bash
function nasza_funkcja
{
echo -e 'Właśnie użyłeś funkcji o nazwie "nasza_funkcja".\a'
}

#!/bin/bash
echo "Test funkcji."
. funkcja
nasza_funkcja